'Als apothekers zitten we op het snijvlak van wetenschap en praktijk. Het is moleculen, wiskunde en techniek. Het is nerden op de vierkante centimeter.
Je kunt dus zeggen: we zitten op een hard en analytisch kennisgebied, maar we maken een vertaalslag naar de zachte kant: de mens.'

Een tijd geleden was er nog de zogenaamde knip: patiënten betaalden voor medicijnen enerzijds en voor voorlichting over medicijnen anderzijds. Gevolg: een aanzienlijke daling van veilig gebruik van medicijnen. Dat heeft mij aan het denken gezet: wat is precies onze taak? Ik vind dat we ons veel meer moeten bezighouden met de voorlichting over medicijngebruik.

Jaren geleden was ik apotheker in een ziekenhuis in Schotland. Daar is het veel normaler dat apothekers niet alleen verstrekken, maar patiënten en artsen coachen en begeleiden bij medicijngebruik. Dat wil ik hier ook toepassen.

Ik zie mijn taak als apotheker ongeveer zo: ik zorg ervoor dat mensen zo min mogelijk medicijnen gebruiken en de medicijnen die ze gebruiken zo veilig mogelijk innemen.

De (huis)arts stelt de diagnose, natuurlijk. Het is echter aan ons om medicatie-uitleg te verschaffen. Als je daar goede afspraken met elkaar over maakt, zit je niet in elkaars vaarwater maar kan je samen echt betere zorg leveren.

Natuurlijk twijfel ik wel eens of alles goed is gegaan bij het verstrekken van medicijnen. Dan zit ik in de auto terug naar huis en maal ik: klopt de dosering? Heb ik alles echt goed nagerekend?

Ons vak gaat flink veranderen. Naast het feit dat we meer aan begeleiding moeten doen, wordt preventie veel belangrijker. Soms staan medicijnen een gezonde levensstijl in de weg: waarom zou ik sporten als ik ook een pilletje kan nemen? Ik denk dat het onze taak is dat tegen de patiënt te zeggen.

Een tijd geleden was een jong meisje palliatief. Ze was ontzettend misselijk. De situatie was al vreselijk, maar je wilt dat zo'n meisje zich niet te beroerd voelt in de laatste dagen van haar leven. De huisarts zat met de handen in het haar.
‍
Ik heb toen bedacht om een antipsychoticum voor te schrijven. Nu is dat best gebruikelijk maar een tijd geleden nog niet. Het hielp: de misselijkheid verdween. Dit maakt mijn werk waardevol.